Panait Istrati'nin kahramanları, taşranın, kenar mahallelerin en yoksul en kendilerine özgü kişileridir. Ama Istrati dünyasında toplumsal ve ekonomik koşullarla tarihsellik, ölü bir fon olarak çıkar karşımıza. Onun kişiler için bu dünya bir sınav alanıdır. Aşkı cinselliğe tercih eden, kendilerine meydan okuyan doğayı, salgın hastalıkları, felaketleri, kıtlıkları, büyük bir sınavın parçası gibi gören; hayatı, varoluşu en derinde bir yerde temellendiren bu insanlar, dinsel çileciliğin ucundaki özgürlüğün peşindedirler sanki. Bu da onları, Sait Faik öykülerinin "temel insanlık duygusunu" arayan, sosyal dünyanın belirleyici etkisini bu arayıştan tamamen yalıtmayan öykülerindeki insanlardan iyice farklı kılan yandır.
(Tanıtım Bülteninden)